Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از اس ای، پژوهشگران آنتی بیوتیکی جدید را از سویه‌ای از باکتری موجود در خاک شنی کارولینای شمالی واقع در آمریکا جدا کرده‌اند که قادر است عوامل بیماری‌زا را کمتر در معرض مقاومت دارویی قرار دهد.   این ماده قوی به نام کلوویباکتین (clovibactin) به تازگی در آزمایشگاه‌های استارت‌آپ دارویی نوووبیوتیک (NovoBiotic) کشف شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  بر اساس این گزارش اگر ایمنی این دارو تایید شود، یک دهه زمان می برد تا به آنچه پزشکان امید دارند به نتیجه برسد.در همین راستا کیم لوئیس، میکروبیولوژیست دانشگاه نورث ایسترن می‌گوید: من فکر می‌کنم این پایان راه تکامل به سوی اجتناب از مقاومت آنتی بیوتیکی است.   این خبر که پزشکان از آن شگفت زده شده اند در زمانی اعلام شد که بحبوحه بحران رو به رشد مقاومت ضد میکروبی به عنوان سومین علت مرگ و میر جهانی در سال ۲۰۱۹ اعلام شده و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ منجر به مرگ ۱۰ میلیون نفر در سال شود، قابل تامل و شگفت انگیز است.   از مهم‌ترین عوامل این نوع مقاومت دارویی، مصرف خودسرانه یا بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌هاست. این پدیده کل جامعه انسانی را به خطر می‌اندازد، به طوری که خطر آن را به تروریسم تشبیه کرده‌اند. مقاومت باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که سلامت انسان عصر مدرن را تهدید می‌کند. این پدیده تهدید قابل توجهی برای سلامت عمومی جهان است، زیرا باعث کاهش کارآمدی درمان بیماری‌های عفونی می‌شود و آن‌ها را سخت‌تر درمان می‌کند.   مقاومت آنتی‌بیوتیکی یا مقاومت به آنتی‌بیوتیک یعنی میکروب‌های بیماری‌زا که برای مبارزه با آنان آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود، با جهش ژنی نسبت به این دارو‌ها مقاومت پیدا کنند و نسل‌های جدیدی به وجود بیایند که نتوان با آن‌ها مبارزه کرد. این نوع مقاومت به توانایی میکروارگانیسم‌ها مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و قارچ‌ها برای مقاومت در برابر اثرات دارو‌هایی که در ابتدا برای کشتن آن‌ها یا مهار رشد آن‌ها طراحی شده بودند، اشاره دارد.   در دهه‌های اخیر مصرف آنتی‌بیوتیک علاوه بر پزشکی در کشاورزی هم افزایش چشمگیری داشته و آنتی‌بیوتیک‌ها در دامداری، پرورش مرغ و طیور، پرورش ماهی و آبزیان، تولید محصولات کشاورزی و در باغ‌های میوه استفاده می‌شود، بنابراین مقاومت به آنتی‌بیوتیک، کشاورزی و محیط زیست را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.   اما از سال ۱۹۸۷ هیچ رده آنتی‌بیوتیک تازه‌ای تولید نشده است. برای تولید آنتی‌بیوتیک جدید، انگیزه اقتصادی کافی وجود ندارد، چرا که مدت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها فقط در صورت لزوم برای یک یا دو هفته و زمان بسیار محدودی است در حالی‌که دارو‌هایی مثل داروی فشار خون یا داروی کاهنده قند برای تمام عمر مصرف می‌شوند.   توسعه آنتی بیوتیک‌های جدید تا حدی چالش برانگیز است، زیرا ۹۹ درصد از گونه‌های باکتری به طور مشترک در آزمایشگاه رشد نمی‌کنند. بگفته لوئیس، ما در مرحله اول هستیم. اما مهم‌ترین چیز در مورد کلوویباکتین، جدای از این که نوید یک داروی شگفت انگیز را می‌دهد، این است که درک ما را از آنتی بیوتیک‌ها و پیرامون آن گسترش می‌دهد.    لوئیس و همکارانش با استفاده از تکنیکی که در کار‌های قبلی توسعه یافته بود، مقداری خاک شنی را برداشتند و دوره نهفتگی آن را افزایش دادند تا ببینند آیا این امر باعث تشویق انواع جدیدی از باکتری‌ها در آزمایشگاه می‌شود یا خیر.   پس از سه ماه، گونه‌ی جدیدی به نام الفتریا تری کارولینا (Eleftheria terrae Carolina) ظهور کرد که پژوهشگران، کلوویباکتین را از آن جدا کردند.   مارکوس وینگارت، شیمی‌دان دانشگاه اوترخت توضیح می‌دهد: از آنجایی که کلوویباکتین از باکتری‌هایی که قبلاً نمی‌توانستند رشد کنند، جدا شده است، باکتری‌های بیماری‌زا قبلاً چنین آنتی‌بیوتیکی را ندیده‌اند و زمانی برای ایجاد مقاومت نداشته‌اند.   کلوویباکتین خود را روی پوشش درونی باکتری‌ها مستقر می‌کند. در اینجا، فیبر‌های رشته‌ای از مولکول‌های پپتیدوگلیکان را جمع‌آوری و متصل می‌کند که باکتری‌ها از آن برای ساختن غشای سلولی که روی آن قرار دارند، استفاده می‌کنند. سپس باکتری‌ها غشای خود را در تلاشی بیهوده برای از بین بردن این مزاحم از بین می‌برند.   لوئیس توضیح می‌دهد: مهیج‌ترین چیز این است که منحصر به فرد است و به یک هدف بسیار ساده (مولکول‌های فسفات) متصل می‌شود که نمی‌توانند تغییر کنند.   وی افزود: این اولین کشف یک ترکیب است که به یک هدف ساده تغییر ناپذیر متصل می‌شود.   از آنجایی که بخش فسفات مولکول ساختمان دیواره سلولی برای انجام عملکرد مولکول بسیار مهم است، باکتری‌ها نمی‌توانند این ساختار را همانطور که با موفقیت با مولکول‌های هدف آنتی بیوتیک دیگر انجام می‌دهند، بدون عواقب تغییر دهند. اما این تنها یکی از راه‌هایی است که باکتری‌ها مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد می‌کنند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد.   کلوویباکتین تاکنون موفق شده عفونت‌های MRSA را در موش‌ها پاک کند و غیرسمی بودن آن برای سلول‌های آزمایشگاهی انسانی ثابت شده است.   گفتنی است که پژوهشگران در طول این آزمایش‌ها کوچکترین نشانه‌ای از مقاومت را تشخیص ندادند.   در حالی که هنوز کار‌های زیادی برای انجام دادن وجود دارد، تحقیقات این گروه پژوهشی نشان می‌دهد که پتانسیل آنتی‌بیوتیک‌های با اثربخشی طولانی وجود دارد.   نتایج کامل این پژوهش برای علاقمندان در مجله Cell منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: مقاومت آنتی بیوتیکی آنتی بیوتیک ها باکتری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۳۳۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت پلاستیک زنده‌ای که خود را تخریب و تجزیه می‌کند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، آلودگی پلاستیکی تهدید بزرگی برای محیط زیست و حیات وحش محسوب می‌شود. همانطور که تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کرده و برای کاهش وابستگی خود به پلاستیک راه حل‌هایی بیابیم، دانشمندان نیز در حال مقابله با این ماده در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.

اکنون گروهی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو (MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کردند که قابلیت کمپوست شدن دارد.

پلی اورتان ترموپلاستیک، به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در تولید کفش، پادری ها، کوسن‌ها و فوم حافظه دار استفاده می‌کنند.

این دانشمندان می‌گویند: زمانی که این پلاستیک با هاگ باکتری از نوع «باسیلوس سابتلیس» پر شد، دیدیم وقتی پلی اورتان در پایان چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه می‌کند. این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.

برخی از باکتری‌ها قادر به ایجاد هاگ هستند، هاگ یا اسپور مرحله استراحت مقاومت در باکتری‌ها است. هاگ‌ها می‌توانند در شرایط نامساعد که باکتری‌ها قادر به تحمل آن نیستند، مانند حرارت، سرما، خشکی، مواد شیمیایی، تشعشعات و ... زنده بمانند. هر باکتری فقط یک هاگ می‌سازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود می‌آید. هاگ ممکن است کروی یا بیضی باشد و اندازه آن بین ۴ تا ۲ میکرون است.

آنها در این پژوهش، توانایی سویه‌های محدودی از باکتری‌ها را در استفاده از پلی اورتان ترموپلاستیک‌ها به عنوان تنها منبع کربن مورد ارزیابی قرار داده و سپس منبعی که بهترین رشد را داشت برگزیدند.

مهندسی پلاستیک زیست تخریب پذیر

محققان هاگ‌های باکتری و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس نوار‌های پلاستیکی معمولی از آن ساختند.

هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری و به دلیل برخورداری از یک سپر محافظتی، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند، با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را به گونه‌ای مهندسی کنند که در برابر دما‌های بالا انعطاف پذیر و مقاوم باشند.

این شیوه که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نام دارد شامل رشد هاگ ها، قرار دادن شان در دمای زیاد برای دوره‌های زمانی طولانی و امکان جهش طبیعی برای آنها می‌شود.

دانشمندان پس از تکرار چندین باره این فرآیند، با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را زیست مهندسی کردند. وقتی این هاگ‌ها دوباره در محیط کشت فعال می‌شوند، شروع به تجزیه پلاستیک می‌کنند.

بیدارشدن هاگ‌ها در محیط کمپوست 

آنها این پلاستیک زیست تخریب پذیر را در «محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی» تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوار‌های پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تجزیه کردند.

اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد و اگر وابستگی ما به این مواد همین قدر زیاد باقی بماند، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر می‌توان ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین برد.

مجریان این طرح می‌گویند: آنچه قابل توجه است این است که این ماده جدید حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود و بیشتر این پلاستیک‌ها احتمالا کارشان به محیط‌های کمپوست غنی از میکروب‌ها نخواهید کشید؛ بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود. این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • ده نشانه بحث‌برانگیز از وجود حیات فرازمینی
  • باکتری‌ها برای ما رشته سیم رسانا می‌سازند
  • تولید دارویی که از دیابت جلوگیری می‌کند
  • از استخر‌های بزاق تا وجود میلیون‌ها باکتری در دهان
  • رژیم غذایی سالم برای جلوگیری از انواع سرطان
  • ساخت پلاستیک زنده‌ای که خود را تخریب و تجزیه می‌کند
  • پیشگیری از آنفولانزای فوق حاد پرندگان با تزریق واکسن ایران‌ساخت
  • نوشیدن این چای فشارتان را تنظیم می‌کند
  • سریع‌ترین راه‌های از بین بردن بوی سیر دهان
  • ۴ ادویه ضد آلزایمر